Καζανόβα, Τζοβάνι Τζάκομο

(Giovanni Giacomo Casanova, Βενετία 1725 – Πύργος του Ντούχτσοφ, Βοημία 1798). Ιταλός συγγραφέας και τυχοδιώκτης. Γιος ηθοποιού, άρχισε να σπουδάζει στην ιερατική σχολή της Βενετίας, απ’ όπου τον απέβαλαν όμως εξαιτίας ενός σκανδάλου, αφού ήδη είχε γίνει διάκος. Από τότε τέθηκε στην υπηρεσία ισχυρών προσώπων στη Βενετία και αργότερα στη Ρώμη. Τον υιοθέτησε ο γερουσιαστής Μπραγκαντέν, στον οποίο είχε υποσχεθεί τη φιλοσοφική λίθο. Το 1750 άρχισε να ταξιδεύει στην Ευρώπη ζώντας ως τυχοδιώκτης, αστρολόγος, τσαρλατάνος, γυναικοκατακτητής, χαρτοπαίχτης και κερδοσκόπος. Από το Παρίσι πήγε στην Πετρούπολη και από την Ισπανία στην Πρωσία, ενώ το 1755 φυλακίστηκε με την κατηγορία της ασέβειας στις βενετσιάνικες φυλακές του Πιόμπι. Από εκεί δραπέτευσε με απίστευτο τρόπο. Διηγήθηκε την περιπέτειά του αυτή στην Ιστορία της δραπέτευσής μου από τις φυλακές της Δημοκρατίας της Βενετίας τις ονομαζόμενες Μολύβια (1788), έργο γραμμένο στα γαλλικά. Το 1774, πάμφτωχος, κατόρθωσε να επιστρέψει στη Βενετία, όπου κέρδιζε τα προς το ζην ως κατάσκοπος για το δικαστήριο της Ιεράς Εξέτασης. Εκδιώχθηκε όμως ξανά εξαιτίας ενός λιβέλου του. Παρότι ήταν άρρωστος, φτωχός και κουρασμένος, κατάφερε να κερδίσει τη φιλία του κόμη του Βάλενσταϊν, ο οποίος τον προσέλαβε ως βιβλιοθηκάριο στον πύργο του Ντούχτσοφ. Το όνομά του είναι κυρίως γνωστό από την αυτοβιογραφία που έγραψε στα γαλλικά με τον τίτλο Mémoires, η οποία δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατό του. Το έργο αυτό, που θεωρήθηκε αρχικά έργο του Σταντάλ, έγινε παγκοσμίως γνωστό. Ο Κ. έγραψε, μεταξύ άλλων, την τραγωδία με θέμα τον Ζωροάστρη, μία Ιστορία των ταραχών της Πολωνίας (1774), ένα φανταστικό μυθιστόρημα στα γαλλικά με τίτλο Εικοσαήμερο (1788) κ.ά. Ο Ιταλός συγγραφέας και τυχοδιώκτης Τζάκομο Καζανόβα, σε χαλκογραφία του Άντον Ραφαέλ Μενγκς.